انتخاب مواد پیچ ​​و بشکه

در طول فرآیند اکستروژن، پیچ اغلب در معرض شرایط کاری مانند گشتاور بالا، دمای بالا، سرعت بالا و فشار بالا قرار می گیرد. گاهی اوقات نیز در معرض شرایط سخت مانند سایش زیاد و خوردگی قرار می گیرد. بنابراین در انتخاب مواد پیچ ​​باید مواردی مانند استحکام، مقاومت در برابر سایش و مقاومت در برابر خوردگی در نظر گرفته شود. . برای پیچ‌های دوقلوی ترکیبی همزمان، از آنجایی که پیچ ساختار سنبه را می‌پذیرد، مشکل استحکام پیچ به مشکل استحکام سنبه تبدیل می‌شود. از آنجایی که سنبه با ساختار محدود است، سطح مقطع کوچکی دارد و گشتاور زیادی را تحمل می کند، انتخاب یک ماده سنبه با مقاومت بالا ضروری است. عناصر پیچ معمولاً مشکل استحکامی ندارند، زیرا گشتاور متحمل شده توسط کل پیچ به هر عنصر پیچ توزیع می شود بسیار کوچک است و سطح تحمل کننده تنش اسپلین روی عنصر پیچ که نیروی محیطی را تحمل می کند، استحکام کافی نخواهد داشت. بنابراین، تعیین ضخامت دیواره بین سوراخ مرکزی عنصر پیچ ترکیبی و قطر ریشه عنصر پیچ معمولاً بر اساس ملاحظات استحکام نیست، بلکه بر اساس شکست شکننده پس از عملیات حرارتی است. حداقل ضخامت دیواره عنصر پیچ که می تواند تضمین کند که شکستگی شکننده پس از عملیات حرارتی رخ نمی دهد، برای برآورده کردن الزامات مقاومت کافی است.

اکثر تولید کنندگان داخلی پیچ های داخلی از فولاد 38CrMoAlA استفاده می کردند و پیچ ها پس از ساخته شدن نیترید شدند. برخی از تولیدکنندگان خارجی نیز از فولاد کلر برای ساخت پیچ استفاده می کنند. ضخامت لایه نیترید به طور کلی 0.3 ~ 0.5 میلی متر است که می تواند الزامات عمومی را برآورده کند.